Jong FC Utrecht komt naar De Braak. Bij de naam van de club uit de Domstad gaan de gedachten naar 6 juni 1985. De bekerfinale FC Utrecht – Helmond Sport.
De verlenging zit eraan te komen. Het is nog steeds 0-0. Kan Helmond Sport verrassen in het hol van de leeuw? De bekerfinale tegen FC Utrecht wordt namelijk gespeeld in … Utrecht. Het bestuur van Helmond Sport gunt in één van de belangrijkste wedstrijden uit de clubgeschiedenis de tegenstander het thuisvoordeel. Dit vanwege de flinke financiële vergoeding en het reclamebord voor shirtsponsor Tappaz (die naam stond toen niet voor kleine gerechten, maar voor frikandellen en kroketten).
Wat vooraf ging:
In het eerste seizoen na de degradatie (1984-1985) bleek al snel dat een terugkeer op het hoogste niveau er niet in zat. Helmond Sport eindigde op de 13e plaats. De eredivisie gloorde dus niet, Europees voetbal daarentegen wél. In het bekertoernooi ging het geweldig met de ploeg van Jan Brouwer. Heracles, Den Haag, NAC (via een replay en strafschoppen), FC Den Bosch, ze gingen er allemaal aan. Een opvallende rol was er voor René van Tilburg. De snelle aanvaller scoorde in de beker-reeks zes keer.
Ik woonde zelf voor mijn studie in Nijmegen, maar bleef de club trouw. Wageningen was niet wijd weg … Dus toog ik met twee Helmondse flatgenoten voor de halve finale naar de Berg. Heerlijk stadion, heerlijk sfeertje, heerlijke mensen, geen winnaar. Dat betekende een ‘terugwedstrijd’ op De Braak die nipt werd gewonnen.
Helaas geen droomfinale tegen PSV. Oud-Helmond Sport-speler Johan van der Hooft was er met een doelpunt mede verantwoordelijk voor dat FC Utrecht in Eindhoven als finalist van het veld stapte.
De finale:
Diezelfde Van der Hooft krijgt in de finale de ene tackle na de andere aanslag te verwerken. Een interview vooraf in een landelijke krant – waarin hij verkeerd zou zijn geciteerd – heeft olie op het vuur gegooid bij zijn oud-ploeggenoten.
Wij zijn er met z’n drieën weer bij.
Natuurlijk heeft FC Utrecht de overhand. Maar toch. De ‘thuisclub’ krijgt de bal er niet in. Gaandeweg weet Helmond Sport zich wat aan de druk te ontworstelen. Hoe langer het duurt, hoe groter de kans op een verrassing, denken wij.
Ver in blessuretijd, een laatste aanval van Utrecht. De bal voor, John van Loen krijgt er zijn hoofd tegen, keeper Wim van der Meijden reikt in het luchtledige. De Domstad-bewoners springen in de lucht, wij zakken door de grond.
Het is feest op het veld, dat volstroomt. Toch vinden enkele Utrechtenaren het nodig om stenen naar ons te gooien. Heb ik het nou verkeerd begrepen, zij hebben toch gewónnen?
Daarna:
FC Utrecht loot in de Europa Cup 2 voor bekerwinnaars Dynamo Kiev. Stel dat … In gedachten zie ik de Ehad-bus naar Schiphol rijden voor een vlucht naar de Sovjet-Unie. Utrecht redt het niet, Kiev wint later die Europa Cup.
Het seizoen erna is het bekertoernooi voor Helmond Sport snel afgelopen. De eerste ronde is een herhaling van de finale van het seizoen ervoor. Helmond Sport moet weer naar Utrecht. Uitslag 3-1. Laatste doelpunt, vlak voor tijd: John van Loen.
Hans van de Ven