De hobbel

De hobbel, die onze jongens vandaag moeten nemen heet Telstar, een niet geringe hobbel.

Mijn gedachten gaan daarbij terug naar 15 april 1951. Voor veruit de meesten van mijn lezers is dit een onbegrijpelijke associatie, maar ik denk aan die zondag terug als een van mijn prachtige jeugdherinneringen, omdat ik – na maandenlang dubbeltjes, stuivers en kwartjes sparen – het immense bedrag van 15 hele guldens bij elkaar verzameld had, dat mij in staat stelde om een toegangskaart te kopen voor de interland Nederland-België in het Olympisch Stadion. Dat was een hele toer, want er werd destijds al gevochten om die kaarten, maar ik had er een! Aan de hand van mijn vader mocht ik, 9 jaar oud, de wereldreis met de stoomtrein aanvaarden. We hadden een staanplaats achter een van de goals en ik genoot van mensen als Loek Biesbrouck, maar vooral van Abe Lenstra, die tweemaal scoorde. Later was ik overigens ooit interlandtoeschouwer in een wedstrijd, waarin Fons van Wissen debuteerde, niet wetend, dat hij zijn loopbaan nog eens zou bekronen op het middenveld bij onze club.

Maar goed: mijn associatie. Achter de goal staand keek ik op de rug van onze vaste keeper in die jaren: Piet Kraak. En Piet Kraak speelde in de competitie voor Stormvogels. En Stormvogels werd later Stormvogels Telstar. En later Telstar. Onze nationale trots won die wedstrijd met 5-4 (2x Noud van Melis, 2x Abe Lenstra). En bij het schrijven van dit stukje dacht ik: Yes. De keeper van Stormvogels kreeg er in die wedstrijd 4 (vier!) om de oren. Als wij zijn huidige nazaat vandaag eens fijntjes herinneren aan Piet Kraak, dan houdt onze Stijn vandaag zijn doel wel schoon en zijn wij weer drie punten rijker. Het spreekwoord luidt immers: De geschiedenis herhaalt zich. En Helmond Sport is toch Onze Helmonds-Nationale Trots.

Nou dan!