
Leo en Jeroen Cornelissen, vader en zoon, die samen hun passie delen. Na de thuiswedstrijden in het supportershome (‘un pilske en evalueren’), maar tijdens de wedstrijden zitten ze in verschillende vakken. Jeroen in vak O, schuin achter de goal en Leo in M, bij de oude vrienden van vak AA-side achter de dug-outs.
“Ik ging als 12-jarige met familie Berkers, bij ons uit de straat, mee naar Helmond Sport. Maar toen ik 16 werd, begon ik ‘de stad’ interessanter te vinden en richtte me vooral daarop,” vertelt Leo droogjes. De vaste gang naar Helmond Sport was eruit. “Maar enkele jaren later was ik weer regelmatig op De Braak te vinden en nam Jeroen mee.”
Groepen
“Vanaf 2017 heb ik een seizoenkaart en tref mijn oude maten van de AA-side.” De vriendschap tussen de voornamelijk mannen uit de Leonarduswijk bloeide snel weer op. Jeroen mengt zich in het gesprek en vult zijn vader aan met een verbetering. “Wij gingen vroeger best vaak kijken.” Leo knikt instemmend. ”Jeroen gaat vanaf zijn 8e jaar kijken, maar die zit in een ander vak. In vak O waar voornamelijk jongeren zitten.” En zo lijkt het stadion een bonte deken van verschillende groepen, die iets gemeenschappelijks hebben.
Uitwedstrijden
Naar uitwedstrijden gaat Leo niet meer. “Twee jaar geleden ben ik nog meegegaan naar Eindhoven, maar dat werd zo hectisch. Dat hoeft voor mij niet meer.” Jeroen, daarentegen, volgt nog regelmatig Helmond Sport als ze op een vreemde grasmat de punten proberen te pakken. Jeroen: “De laatste keer was Venlo uit.” De eerste wedstrijd onder de nieuwe trainer Bob Peeters.
Vriendschap
Tijdens het gesprek wordt duidelijk dat ook het sociale element een belangrijke rol speelt in het bezoeken van de wedstrijden van Helmond Sport. Vooral Leo uit zich daarover. “Behalve dat we elkaar zien, bijkletsen en kijken, gaan we ook regelmatig bij elkaar thuis op bezoek of organiseren we dingen.” Hij geeft een voorbeeld. “Elk jaar met carnaval zetten we een grote tent op in de buurt van de bibliotheek, die bedoeld is voor mensen van Helmond Sport om de carnavalsoptocht te kunnen volgen. De tent is dan volledig ingericht als een ‘horecagelegenheid’. Elk jaar weer een succes. Voor het komende carnaval zijn alle toegangskaartjes al uitverkocht.”
Plafond
Nu we toch bij de carnaval aanbeland zijn, schiet Leo een carnavalsanekdote te binnen. “Toen William Verkoelen (bestuurslid Helmond Sport, red.) de Helmondse stadsprins werd, zijn we met de AA-side naar het plein voor het kasteel gegaan waar hij officieel door de Keiebijters voorgesteld werd. Na het voorstellen was de receptie bij hotel West-Ende en moesten we er natuurlijk een biertje op drinken. De stemming zat er meteen goed in. Op een gegeven moment werden we zo enthousiast en begonnen we te zingen en te springen. Al snel kwam personeel van het hotel enigszins bezorgd naar ons toe gelopen. Of we wilden stoppen met springen. In de keuken, die onder de zaal lag, begon de kalk van het plafond te vallen. Ze waren bang dat we door de vloer zouden zakken.”
Tekst en foto: Jan-Willem van den Enden