De stille motor van een vereniging

De rode loper voor het vrijwilligersgala lag uitgerold bij de entree van zaal Traverse in Helmond. Bestuur, directie en hoofd jeugd academy stonden op het eind van de loper klaar om elke vrijwilliger persoonlijk te bedanken voor een jaar inzet en clubliefde. Een respectvol gebaar. “Zo hoort het eigenlijk ook”,  verklaart William Verkoelen, bestuurslid van Helmond Sport.

“We hadden weer een doos met van alles kunnen samenstellen en die aan iedereen kunnen overhandigen, maar dit voelt beter. Een persoonlijk gebaar zegt meer. Een bestuur dat achterin de zaal zit en naar het podium loopt voor een toespraak is afstandelijker dan een persoonlijke handdruk en elkaar een keer in de ogen kijken.” Verkoelen, die de avond georganiseerd had is van nature een verbinder en heeft over de vrijwilligersavond een goed gevoel overgehouden.

Vrijwilligers zijn essentieel voor een vereniging. “Zonder vrijwilligers zijn we nergens. Natuurlijk moet er professionele sturing zijn, maar zonder belangeloze, warme handjes komen we er niet.” Verkoelen komt met een simpel voorbeeld. “Voor elke wedstrijd wordt door een vrijwillige schoonmaakploeg alle stoelen nagekeken. De hele week hebben vogels vrij spel in het stadion, maar als iedereen gaat zitten, ligt er nergens vogelpoep op een stoel. Zo moet je je gasten ontvangen. Elke vrijwilliger moet een eigen taak hebben, afgestemd op zijn/ haar ambitie of talent. Van steward, kaartverkoper, iemand in de horeca tot bijvoorbeeld redacteur van het programmaboekje.”

Hoe Verkoelen de vrijwilligers zou omschrijven? “Toen Michiel van Veen, burgemeester van Gemert-Bakel, in 2020 bestuurslid werd van Helmond Sport, was hij verbaasd dat met zo’n klein professioneel team de club draaiende werd gehouden. We maakten hem snel duidelijk, dat achter een club zoals Helmond Sport een stille motor dit mogelijk maakt. Een stille motor van ongeveer 150 vrijwilligers.”

Een motor die niet veel brandstof of onderhoud nodig heeft. Vrijwilligers brengen zelf de brandstof mee. Een avond zoals het vrijwilligersgala moet je zien als een fijne ‘onderhoudsbeurt’. Net als elke motor is ook de stille motor van de vereniging gebaat bij goed onderhoud. “Of we een nieuwe traditie hebben neergezet? Dat weet ik nog niet,” reageert Verkoelen. “Wellicht, dat zien we volgend jaar wel weer.”

Tekst: Jan-Willem van den Enden
Foto’s: Wim van den Broek