‘Het is een rare tijd’

Hij is ‘nen echten Hellemonder’. En dus vindt Sander Vereijken (23) het fantastisch dat hij bij Helmond Sport mag spelen. “Misschien wel tot mijn dertigste”, lacht hij. Maar hij is ook reëel. “Als er ooit een andere mooie club komt, sta ik daar voor open. Ik wil natuurlijk ook wel kijken waar mijn sportieve plafond ligt. Maar als dat in Helmond is, dan is het ook prima. Voetballen bij de club in mijn stad is super mooi!”

Sander is een laatbloeier. Zo begint bijna elk artikel dat tot dusver over de Helmondse aanvaller is geschreven. Zijn verhaal is zo langzamerhand wel bekend. Begonnen bij Mierlo-Hout, opgepikt door hoofdklasser Gemert en daarna de stap naar Helmond Sport. Waar hij als nieuwkomer in zijn eerste jaar een prima indruk achterliet. “Ik ben wel tevreden over het aantal wedstrijden dat ik tot nu toe in de basis heb gespeeld”, reageert hij. “Alleen het aantal doelpunten en assists, dat valt me nog wel tegen.”

Corona
Zijn eerste jaar in het SolarUnie Stadion leverde weinig sportief succes op voor de club. En dan kwam in maart ook nog dat coronavirus langs. Sander: “Het is een rare tijd. We worden een, soms twee keer per week getest en we krijgen duidelijk de opdracht mee om buiten de trainingen heel goed op te letten. Of ik dat ook doe? Jazeker. Ik krijg er dan misschien zelf weinig last van als ik corona heb, maar mijn familie? Bovendien wil ik graag spelen. Ik wil niet mijn eigen ramen ingooien en mijn team benadelen. Nee, ik doe heel voorzichtig.”

Wedstrijdgericht
Het lopende seizoen begon op een bijzondere manier. “We stonden aanvankelijk met acht man en onze trainer op het veld. Als ik dan zie wat er nu staat, dan hebben we wel een paar stappen gemaakt, ja. We spelen momenteel ook absoluut beter dan vorig seizoen. We hebben betere spelers en je merkt ook dat het niveau tijdens de trainingen omhoog gaat. Nu zijn er weer drie jonge jongens van VVV aangesloten. Met deze groep kunnen we ook veel wedstrijdgerichter trainen.”

In die wedstrijden is Sander een linie gezakt in vergelijking tot vorig seizoen. “Mijn favoriete positie is toch wel linksbuiten”, zegt hij. “Op 8, waar ik nu sta, heb ik best wel moeite met het een-op-een verdedigen, maar omdat ik vrij rap ben op de eerste meters kan ik toch behoorlijk wat ballen veroveren. En ik kan zorgen voor wat meer diepgang. De trainer heeft me goed uitgelegd waarom hij deze keuze heeft gemaakt en daar heb ik alle begrip voor. Liever op 8 dan op 12, nietwaar?”

Play-offs
Net zoals alle supporters, ziet ook Sander dat Helmond Sport op dit moment bij vlagen uitstekend voetbal laat zien, maar dat doelpunten en punten nog té vaak uitblijven. Sander: “En toch komen ze eraan. Dat voel je gewoon. Of we play-offs kunnen spelen als alles dadelijk een beetje goed valt? Dat weet ik niet, maar ik weet wel dat we zeker nog een paar plaatsen kunnen stijgen. En dan volgend jaar weer nieuwe stappen zetten.”

Vraag is wel of dat mét Sander gebeurt. Zijn tweejarig contract loopt namelijk aan het einde van dit seizoen af. De Helmonder maakt zich er nog niet zo druk om. “We zien het wel. Ik ben gewoon blij dat ik bij deze mooie club mag voetballen. En straks dat nieuwe stadion. Mooi man. Ik hoop dat ik daar ook nog mag spelen.”

Arnold Otten