Hoe is het nu met Marc Höcher?

Het is het seizoen 2007/2008 als Helmond Sport op de proppen komt met een huurling van Heracles Almelo. De tot dan toe onbekende Marc Höcher mag zich één divisie lager gaan bewijzen. En dat lukt, na één seizoen op de Braak gespeeld te hebben als huurling, tekent hij een contract dat hem voor drie seizoenen aan Helmond Sport bindt. Hij groeit snel uit tot de smaakmaker van het elftal. Rond de Toss blikt met Höcher terug op zijn profcarrière.

Tussen 2007 en 2011 draagt Höcher het rood-zwart van Helmond Sport. ADO Den Haag – op dat moment nog een vaste waarde in de eredivisie – neemt de technisch verfijnde linksbuiten over in de voorbereiding op het seizoen 2011/2012. Veel speelt hij niet in de politieke hoofdstad en dus wordt hij ‘s winters verhuurd aan Willem II, dat hem aan het einde van dat seizoen ook definitief overneemt.

Na anderhalf seizoen verruilt hij Tilburg voor Kerkrade, waar hij in twee seizoenen tijd tot 55 wedstrijden komt. In 2015 promoveert Roda naar het hoogste niveau, waardoor de kansen op speeltijd afnemen. Om die reden zoekt Höcher zijn heil in het geboorteland van zijn vader en wel bij Rot-Weiß Erfurt. Dat avontuur blijft beperkt tot één seizoen waarna hij terugkeert naar Helmond Sport, waar hij uiteindelijk zijn profloopbaan afsluit.

Helmondse glorietijden

In de eerste periode die Höcher bij Helmond Sport speelt, doet Helmond Sport steevast mee om de knikkers. Höcher speelt in zijn tijd op de Bakelsedijk in drie van de vier seizoenen mee in de play-offs. “Ik heb in mijn eerste periode bij Helmond Sport echt een toptijd gehad. We hadden een geweldige groep, maar ook alles rondom het veld – zoals de technische- en medische staf – was dik in orde. Kortom: we waren een goed geoliede machine. Een machine die altijd streed om de bovenste plekken.“

Het laatste seizoen in Helmond – het seizoen 2010/2011 – is voor Höcher de kers op de taart. Niet alleen vanwege een knappe derde plek op de ranglijst, maar vooral omdat hij aan het einde van dat seizoen werd uitgeroepen tot beste speler van de Jupiler League. “Helmond Sport voelde na Heracles echt als een tweede thuis voor me. Het winnen van een bronzen stier is een mooie bekroning op een prima tijd bij Helmond Sport en daarnaast een perfect moment om een stap te maken. ADO Den Haag wilde me eigenlijk in de winterse transferwindow van het seizoen 2010/2011 al halen, maar dat ketste af om financiële redenen. Uiteindelijk maak ik de stap in de zomer alsnog.”

Erfurt

Ondanks dat de vader van Höcher de Duitse nationaliteit bezit, speelt hij het gros van zijn carrière in Nederland. Op één seizoen na dan. In 2015 maakt hij dan toch de overstap naar een club uit het geboorteland van zijn vader. “Bij Roda JC promoveerden we toen ik nog één jaar contract had. Ik moest genoegen nemen met een plek op de bank en daar ben ik veel te veel liefhebber voor. Ik wil gewoon altijd alles spelen en dus was het beter om mijn vleugels uit te slaan.”

Op basis van beelden klopt Erfurt – zo’n 600 kilometer bij zijn woonplaats vandaan – bij hem aan. Höcher maakt de overstap op een allesbehalve ideaal moment. Zijn zoon Milan is net geboren als hij ineens een paar honderd kilometer verderop gaat voetballen. Zijn vrouw Nikki en Milan trekken later bij hem in. Het Duitse hoofdstuk in het boek van Höcher wordt na één seizoen afgesloten en ingeruild voor een nieuw hoofdstuk bij zijn oude liefde Helmond Sport.

Smet op carrière

Het is een cliché, maar het terughalen van een voormalig sterspeler brengt torenhoge verwachtingen met zich mee. Zo hoog, dat ze achteraf meer dan eens tegenvallen. Dat geldt misschien ook wel voor de terugkeer van Marc Höcher, want in zijn tweede periode heeft hij niet kunnen leveren wat hij tussen 2007 en 2011 wel kon brengen.

“Toen ik terugkwam, was er veel veranderd bij de club. De gehele organisatie was veranderd. In mijn ogen minder professioneel dan eerst. Daarnaast had Helmond Sport toen serieuze financiële zorgen en was de Bakelsedijk een heus trainerskerkhof aan het worden.”

Het seizoen 2016/2017 was sowieso een turbulent seizoen: Helmond Sport kent een dramatische start van de competitie, krijgt desondanks in de tweede periode al een play-off ticket en zakt in het restant van het seizoen steeds verder door het ijs. “Midden in die slechte periode, moest ik op gesprek komen. Ik zou namelijk een van de hoofdoorzaken van die slechte periode zijn. Het is toen even flink gebotst tussen mij en de technische staf en dat is daarna eigenlijk nooit meer goed gekomen.”

Dat het niet meer goed is gekomen, is een understatement, want nadien speelt Höcher niet meer. Sterker nog: de club ontbindt zijn nog lopende contract aan het einde van het seizoen. Het betekent voor Höcher het einde van zijn profcarrière en dat mag je gerust een smet op een mooie loopbaan noemen. “Enerzijds is het heel jammer dat het zo moet eindigen allemaal. Anderzijds ben ik enorm trots op wat ik allemaal bereikt heb. Ik denk dat ik bij elke club mijn sporen nagelaten heb en dat ik mooie dingen heb meegemaakt, zoals promoveren, voorronde Europa League spelen en het winnen van een bronzen stier.”

Nieuwe generatie

Voetbal speelt al van jongs af aan een prominente rol in het leven van Höcher. Dat is niet anders na zijn tweede periode bij Helmond Sport. Via de onder-19 van UNA en het eerste elftal van VV de Valk, strijkt hij neer bij FC Den Bosch. In De Vliert is hij hoofdtrainer van de onder-16, assistent-trainer van de onder-21 en aanvalstrainer van het eerste elftal. Hij is ambitieus: “Ik ben zestien jaar bezig geweest met voetbal binnen de lijnen en wil het nu ook buiten de lijnen laten zien. Momenteel ben ik bezig met UEFA A-diploma. Ik hoop dat aankomende zomer af te ronden. Dan mag ik coachen in het betaald voetbal en daar ligt mijn doel. Wellicht eerst als assistent, maar uiteindelijk wil ik op eigen benen voor een groep staan.”

Naast het trainen van de jeugd van FC Den Bosch, heeft hij thuis ook nog twee talentjes rondlopen waarmee hij geregeld traint. Zijn zoons Milan (7) en Luca (5) lopen buiten school om continu tegen ballen aan te trappen in de achtertuin, op het trapveldje en zelfs op hun kamers. “Bij mij werd het voetbal er met de paplepel ingegoten. Mijn vader doorliep de gehele jeugdopleiding van Eintracht Frankfurt en behaalde uiteindelijk net als ik het betaald voetbal. Hij bracht me veel bij over het spelletje en hoe ik beter kon worden, waardoor ik ook carrière zou gaan maken. Dat probeer ik Milan en Luca ook mee te geven.”

Je hoort aan het enthousiasme in zijn stem hoe trots hij is als het over zijn kinderen gaat. Het liefst ziet hij dat zijn zoons hun vader achterna gaan. “Ze zeggen dat ‘de zonen van’ vaak beter zijn dan papa zelf toch? Ik probeer mijn kinderen bij te brengen wat voor een fantastisch leven je kunt hebben als je van je hobby je werk kunt maken. Ik ga ze daar in ieder geval niet toe pushen, want ze moeten het vooral zelf willen. Ook als ze niets meer met voetbal zouden willen, zal ik ze altijd blijven steunen.” 

Toch lijkt het met de wil van de kleine Höchertjes wel goed te zitten. Meer dan eens bekijken Milan en Luca beelden van hun vader op YouTube en de goals die ze dan zien, proberen ze zo perfect mogelijk na te bootsen. Het zou zomaar eens kunnen dat we over enkele jaren weer een Höcher op de Braak mogen verwelkomen. Is het niet Marc als trainer, dan toch zeker Milan of Luca die de show stelen als creatieve linksbuitens, net als papa in zijn jonge jaren.

Door Bram van Leuken