Mocht je ooit de moeite hebben genomen om De Venders gevoelige evergreen Vur Welleke Club Bende Gai op een goede hifi-installatie te beluisteren – en laten we wel wezen: er is geen reden om dat niet te doen –, dan is je wellicht iets opgevallen. De oplettende luisteraar hoort aan het einde van het eerste couplet een fragment, waarin een hoorbaar geschrokken verslaggever van het onvolprezen SBS6 een belangrijke mededeling doet. Samengevat: ‘Het hek is open, en dus lopen er wat Helmond Sport-supporters het veld op.’ (Ik zou hier graag een aanklikbaar linkje naar het nummer op YouTube plaatsen, maar dat werkt niet echt in een gedrukt blaadje.)
Hier zouden we een leuke huiskamervraag van kunnen maken: tijdens welke wedstrijd werd dit misdrijf begaan? Maar verderop in dit nummer staat al een quiz, en twee breinbrekers in één Rond de Toss is wat veel van het goede. Helmond Sport kan uw aandacht bovendien hard zat gebruiken. Daarom geef ik het juiste antwoord cadeau: tijdens FC Emmen – Helmond Sport. Dat was een aardig belangrijk potje, eind november 1998, met de periodetitel als inzet; zó belangrijk dat ik er met een stel vrienden naartoe ging. Ik weet nog dat we verdwaald waren en daardoor de beginfase misten. Helmond Sport was die avond de weg trouwens ook behoorlijk kwijt en daardoor misten ze de periodetitel. FC Emmen-speler Mika Nurmela scoorde twee keer. Peter Hofstede scoorde vlak voor tijd de 2-1. Daarna werd Helmond Sport niet meer dreigend, in tegenstelling tot de hierboven beschreven veldbetreders waartoe ik overigens niet behoorde.
Ondanks de flinke afstand tussen De Braak en Stadion Meerdijk was er in die tijd een stevige rivaliteit tussen Helmond Sport en Emmen. Dat was trouwens niet heel bijzonder, want er was in die tijd een stevige rivaliteit met elke club die van Helmond Sport durfde te winnen – en dat waren er toen minder dan nu. Dat kwam deels door de noorderling Martin Drent, een makkelijk scorende doch altijd zuigende aanvaller met de motoriek van een wandelende Kips-leverworst die half jaren negentig het publiek moest vermaken. Maar ook de transfer van Peter Hofstede gooide wat extra olie op het vuur. Midden in het seizoen vertrok ons goudhaantje richting Emmen en dat reduceerde de kans op een spoedige stichting van de Peter Hofstede-fanclub in Helmond tot nihil.
In de return, mei 1999, kwam alles goed. Helmond Sport versloeg FC Emmen, met 1-0. Martin Drent kreeg rood. Geen idee waarvoor, maar het was ongetwijfeld terecht. Met de winst stelde Helmond Sport deelname aan de nacompetitie veilig (die wonnen we bekant). Het veld stroomde vol met uitzinnige Helmond Sport-supporters. Deze keer was ik er ook bij. Het was een van de weinige keren dat ik het heilige gras van sportpaleis De Braak zou betreden. Dat was me als voetballer nooit gelukt.
De laatste paar jaar was er van stevige confrontaties tussen Helmond Sport en FC Emmen absoluut geen sprake. Het feit dat FC Emmen de afgelopen jaren in de Eredivisie speelde (en wij nét niet), heeft daar wellicht iets mee te maken. En er is nóg een groot verschil tussen eind jaren negentig en nu: toen openden we hekken om op het veld te komen. Nu, tenminste op het moment van schrijven, moeten we genoegen nemen met de rol van hekkensluiter. Hopelijk is dat na deze editie van Helmond Sport – FC Emmen voorlopig verleden tijd.
Matthijs Lodewijks