In de schaduw van Johan Cruyff

Johan Cruyff woonde in Barcelona. De vrouwelijke Johan Cruyff woont in Brouwhuis. Woonplaatsen die beide met een B beginnen. Toeval? Toch zijn de verschillen levensgroot. In de tijd dat Johan Cruyff zijn succesverhalen schreef in het volle licht van de mondiale spotlights, schreef José van Hoof haar successtory in de schaduw van de mannelijke schijnwerpers.

“Er was vroeger voor meisjes alleen korfbal, maar daar had ik niks mee. Dus voetbalde ik met mijn broers en andere jongens uit de straat voor onze boerderij in Brouwhuis.” José moet toen al ‘kwik’ in haar bloed hebben gehad. Gekoppeld aan een prima balgevoel, een tomeloze drive en een enorme doelgerichtheid, viel ze meteen op. Via een café-damesvoetbalteam maakte ze snel carrière.

Blonde pijl
“Geef de bal maar aan mij, dan maak ik ze wel.” Een uitspraak die ook van Johan Cruyff zou kunnen zijn. “Ik werd in die tijd vaak met hem vergeleken en kwam hem ook regelmatig tegen. Ik sleurde net als hij over het veld, met altijd maar één doel: scoren.” Maar José, die ook de Blonde Pijl werd genoemd, voetbalde in de jaren 70-80, een tijd dat damesvoetbal nog in de kinderschoenen stond.

Anekdotes
José (68) zit in haar keuken en straalt nog steeds veel energie uit. Zoals ze vroeger grossierde met goals, zo volgen de anekdotes elkaar in rap tempo op. Over het eerste officieuze Nederlands team dat bijna alleen maar uit meiden uit Zeeland bestond. Over de eerste officiële interland van het vrouwenelftal in 1973. Een uitwedstrijd in Reading tegen Engeland. Over de vele nationale kampioenschappen met Braakhuizen uit Eindhoven. Over de reünie enkele jaren geleden toen het Nederlands vrouwenteam aan het EK deelnam. “Ik werd toen samen met Lieke Martens door de NOS geportretteerd.” Ze filosofeert: “Als ik nu zou voetballen had ik met Lieke samengespeeld bij Barcelona.”

Braakhuizen
Eén anekdote springt eruit en typeert José volledig. “Toen we met Braakhuizen een kampioenswedstrijd moesten spelen, hield de trainer me aan de kant. Ik snapte er niets van en keek met ingehouden woede en onbegrip naar de wedstrijd. Twintig minuten voor tijd mocht ik erin, scoorde drie keer en we werden kampioen. Tijdens de wedstrijd begreep ik de trainer niet, achteraf wel.”

Portrettengalerij
In de Kamstraat in het centrum van Helmond hangt een serie fotoportretten van bekende Helmonders waaronder topsporters zoals Willy van der Kuijlen en de gebroeders Van de Kerkhof. Een galerij die hoognodig geactualiseerd dient te worden. Er moet zeker plaats vrijgemaakt worden voor Lambert Kreekels, mister Helmond Sport, die vorig jaar door corona werd geveld. Maar ook voor José van Hoof, de vrouwelijke Johan Cruyff, met rond de zestig interlands en een imposante reeks landskampioenschappen. De gemeente zou de KNVB moeten volgen, want in Zeist hangt ze al in de Wall of Fame. Als ze nu zou voetballen, kreeg ze gegarandeerd een plekje in de Kamstraat. Maar blijkbaar bieden gehaalde resultaten in het verleden geen garantie voor de toekomst.

Tekst en foto: Jan-Willem van den Enden