De transfer was nog niet rond, of Karim Loukili werd al tot ‘Helmonds hoop’ bestempeld. Hoge verwachting waar de jonge aanvaller geen moeite mee heeft: ‘Ik vind die druk alleen maar mooi.’
Loukili is een ‘bluffer’, eentje met een rotsvaste winnaarsmentaliteit, die belangrijk wil zijn voor zijn ploeg. “Het maakt niet uit waar of van wie ik hem krijg, ik wil gewoon veel aan de bal komen. Daar ligt ook mijn kwaliteit, aan de bal. En of het nu goed of slecht gaat, ik blijf het proberen.” In Helmond moet de jonge flankspeler – na een serie tegenslagen – eindelijk doorbreken in het profvoetbal. Hij is nog steeds pas 23, maar met iets meer geluk had Loukili nu al in de Eredivisie gespeeld – want over zijn potentie bestaan geen twijfels. Een zware blessure, een mislukt buitenlands avontuur en het coronavirus maakten echter dat de Hagenees geduldig moest zijn. Dat frustreert hem overigens niet, de blik staat altijd op de toekomst gericht. “Hier krijg ik de tijd en ruimte om genoeg wedstrijden te spelen. Helmond Sport is een mooie, warme club, met een mooie aanhang ook. Het eerste gevoel is gewoon goed”, zegt hij met een glimlach.
Loukili is weliswaar ambitieus, maar Helmond Sport wordt meer dan zomaar een tussenstap. ‘Vanaf vandaag ben ik rood-zwart’, liet hij eerder al optekenen. “Ik wil maximaal twee jaar in de Eerste Divisie spelen om daarna een stap te maken. Maar voor nu moet ik het gewoon laten zien, met goals en assists belangrijk zijn. Na dit seizoen nog een jaartje Helmond Sport? Dat zou ook niet slecht zijn. Ik sluit dat zeker niet uit.”
De club had Loukili al een tijdje in het vizier. Trainer Wil Boessen bekeek hem meermaals als speler van Jong Sparta en de lijntjes bleven daarna kort. FC Eindhoven, MVV Maastricht en FC Den Bosch, Loukili had over interesse niets te klagen, maar hier in Helmond klopte het plaatje het meest. “Ik wist dat Boessen al een beeld van mij had, en dat ik hier dus met een voorsprong zou beginnen. Maar ook de supporters hebben mede de doorslag gegeven. Al na de eerste oefenwedstrijd zeiden ze dat ik moest blijven. Ik kreeg allemaal positieve reacties en dat gaf ook een goed gevoel.”
Geboren in Den Haag maar met Marokkaanse roots, probeert Loukili het beste van twee werelden te combineren. “Nederlands voetbal is wat tactischer, in de Marokkaanse cultuur is het alleen maar winnaarsmentaliteit. Zo’n mix kan voor mooie dingen zorgen, kijk maar naar Hakim Ziyech.” Hij haalt zijn idool aan, die onlangs van Ajax naar Chelsea verhuisde. “Ziyech speelt ook in een vrije rol op de flank. Ik probeer hem als voorbeeld te nemen, zijn speelstijl in mijn spel te verwerken.”
Zijn roots zijn sowieso belangrijk voor hem, familie vervult een centrale plek in zijn leven. Loukili is gelukkig met zijn gezinnetje, samen met zijn vrouw en zoontje woont hij inmiddels in het Helmondse Haagje. Een volksbuurt, zoals hij die kent uit Den Haag. “Die volksmensen, dat vind ik mooi om te zien. Mijn eerste indruk van Helmond is ook niet verkeerd, moet ik zeggen. Ik breng veel tijd door met mijn gezin en heb leuke mensen om mij heen. Zo wonen er meerdere spelers bij mij in de buurt.”
Alles is daarmee gereed om een seizoen lang te vlammen. “Met de basis die er nu staat hebben we gewoon een prima team. We gaan het sowieso beter doen dan vorig jaar, daar heb ik vertrouwen in. Nog een keer laatste, dat gaat echt niet gebeuren.”