Memorabele wedstrijd in het Philips Stadion

5 februari 1983

Zowel binnen als buiten het veld ben ik iemand met een zwak voor de underdog. Als de arrogantie van een grote club wordt afgestraft ben ik in mijn element. Een van de meest memorabele wedstrijden van Goliath tegen Calimero in het Nederlandse voetbal is in dat opzicht de bekeroverwinning van cultclub FC Wageningen op PSV. Onze buurman, die nooit echt groot had kunnen worden zonder inbreng van Hellemonders en een paar verdwaalde Brazilianen, werd die avond aardig te kijk gezet. Op woensdagavond 21 december 1977 speelde eerstedivisionist FC Wageningen uit tegen PSV een wedstrijd voor de KNVB beker. PSV was op dat moment ongeslagen lijstaanvoerder van de Eredivisie met slechts acht tegendoelpunten in achttien wedstrijden. Tegen alle verwachtingen in won Wageningen in Eindhoven met maar liefst 1-6!

Als klein naïef manneke dacht ik echt dat, ruim vijf jaar later, een soortgelijke stunt tegen de Lampjes mogelijk zou moeten zijn. Op 5 februari 1983 speelde Helmond Sport voor het eerst op het hoogste niveau in Eindhoven. “Op de fiets naar PSV” was toen nog gewoon mogelijk, al waren de weersomstandigheden die zaterdag er niet echt naar. Het zou een heuse, natte sneeuw-wedstrijd worden. Half Helmond was die winteravond in het Philipsstadion, al hadden veel van die Helmonders wel een verkeerd mutsje op. “Support your locals“, mensen!

De eerste helft was ik vooral onder de indruk van de 20.000 toeschouwers. Een uitwedstrijd in een groot stadion was ik niet gewend. Ik stond met aardig wat Helmonds volk in het uitvak dat zich destijds nog pal naast de L-Site bevond. De ruststand was 0-0, zeer verdienstelijk tegen de grote Buurman. Bij PSV was er misschien wel sprake van onderschatting en een beetje ermoei troef. Na rust echter opende PSV-er Jurrie Koolhof toch de score. Nadat Ad de Wert, met een typisch Helmondse obstructie waar Ronald Koeman jaloers op zou zijn geweest, direct rood ontvangt lijkt de wedstrijd beslist. Niet veel later lijkt Jurrie weer te scoren. De bal blijft echter net voor de doellijn in de modder hangen. Beelden met een te vroeg juichende Koolhof gaan de hele wereld over. Uiteindelijk komt PSV toch op 2-0 na een treffer van Jan Heitze. Twee minuten voor tijd komt Helmond Sport met 10 man terug tot 2-1. Het gejuich dat door het stadion ging bij het doelpunt van Johan vd Hooft deed me goed. Het maakte me duidelijk dat er niet alleen in het uitvak mensen met een Helmonds hart aanwezig waren. Een gelijkspel was nog steeds mogelijk en zou zeker met 10 tegen 11 een stunt zijn geweest. Pas in de blessuretijd weet Jan Poortvliet de beslissende 3-1 te maken. Dit was het sein voor wat opgeschoten pubers van vak L om ons te trakteren op een lading Bonitos (de voorloper van M&M’s) en Treets. Teleurgesteld, maar trots op de inzet, verlaat ik Eindhoven. De underdog kan ook niet altijd winnen. Blijf dromen!

Groet,

BUURMAN