Dan is het 75 jaar geleden, dat ik aan de hand van mijn vader voor het eerst De Braak betrad. Dat heette toen nog niet zo: wij gingen ’s zondags naar “D’n Dijk”.
Daar speelde de voorganger van onze huidige favorieten zijn wedstrijden en ik heb er heel wat gezien! Ik heb het technisch vernuft van André Roosenburg bewonderd, de doelpogingen van Hennie (Hennie, hai wil wel, mar hai …) Hollink, de spandoeken met de tekst ‘Johan in Oranje’, het bezoek van Valencia met Faas Wilkes, de (helaas verloren) bekerfinale tegen Quick Nijmegen, Jan (bloed an de paol) Verhoeven, Coen Dillen, Theo Spierings en Ray Nicholson (een voor velen denkelijk te moeilijke naam, want iedereen noemde hem d’n Engelsman en ik heb twee jaar lang gedacht, dat hij werkelijk zo heette) enzovoort, enzovoort … allemaal schitterende herinneringen aan dingen die ik vanaf mijn tribuneplaatsje zag, ingeklemd tussen mijn vader en een meneer, die dikke sigaren rookte, elke zondag in de rust voor mij een stophoestje had en wiens naam ik nooit heb kunnen achterhalen.
Af en toe boekten ‘we’ teleurstellende resultaten en een ervan, ergens in de jaren vijftig, was een 5-0 nederlaag tegen de tegenstander van vanmiddag, Volendam. De Volkskrant schreef ’s maandags een schurende en naschrijnende krantenkop over een Helmonds debacle aan De Dijk in Volendam en ik zeg u, waarde lezer, dat kwam hard aan. Sindsdien leeft bij mij een revanchegedachte en daarom zou het een fantastische genoegdoening zijn, als wij hier in onze tweede thuiswedstrijd van het seizoen een geruststellende overwinning zouden boeken. Als we daarom en masse achter onze trainer en ons team gaan staan, doen we niet alleen de club, maar ook mij een groot plezier en herleeft voor mij D’n Dijk in volle glorie. Veel plezier!
Bert Kuijpers, voormalig stadsdichter van Helmond
(Foto: Ton van de Meulenhof)