Hoe ben je bij Helmond Sport terechtgekomen?
In seizoen ’81 – ’82 heb ik aan de hand van mijn vader de eerste stappen naar Helmond Sport gezet. Als 6-jarige achter de goal, van wat nu vak P is, aan het hek bij de cornervlag. In mijn kinderogen was het een mensenmassa die ongelooflijk veel geluid maakte: keigaaf! Sindsdien ben ik altijd blijven gaan, eerst nog met mijn vader, daarna met vrienden en nu gaan ook mijn kinderen.
Waarom is Helmond Sport jouw favoriete club?
Helmond Sport voelt als familie: ge bent er niet altijd gelukkig mee, maar het is wel míjn familie. Met elkaar op de tribune: bietje drinken, bietje zeveren, bietje kwékuh … Het is voor mij ook veel meer dan voetbal. Het is een sociale gebeurtenis die op gezette tijden terugkomt. Als er negatief wordt gesproken over de club of de stad, dan voel ik me aangesproken. Het is een niet onbelangrijk deel van het leven én dat moet blijven!
Wat was je mooiste Helmond Sport-wedstrijd ooit?
Er zijn verschillende wedstrijden die me zijn bijgebleven. Van de kampioenswedstrijd kan ik me alleen wat momenten herinneren, maar mijn eerste uitwedstrijd zonder ons pap op 13-jarige leeftijd naar FC 040 was imposant. Ruim 200 supporters met de trein en vervolgens met stadsbussen naar het stadion (nog met sintelbaan). Ook de uitwedstrijd naar De Graafschap twee jaar daarna was memorabel. Verder de kwartfinale tegen Vitesse in 1997 en de wedstrijden in de nacompetitie, zoals tegen Zwolle, Sparta en FC 040.
Wie is jouw favoriete Helmond Sport-speler aller tijden (en waarom)?
Een favoriete speler heb ik niet, maar de Muws is natuurlijk een clubicoon en Hans Vincent heb ik ook altijd een ontzettend fijne voetballer gevonden. Wat later Hendriksen en Daniel Guijo – Velasco. Die stonden er!
Hoe ziet jouw matchday eruit?
Wedstrijddagen zien er niet altijd hetzelfde uit. Het liefst eerst even bij een maat wat indrinken en dan met z’n allen naar het stadion. Wat bekenden gedag zeggen, bier halen en gaan zitten.