Vuile meters

Bondscoach Frank de Boer sprak tijdens een wedstrijdanalyse over het maken van vuile meters. Aanvallers die naar voren rennen en hopen de bal te ontvangen om zo door een verdediging te snijden en scoringskansen te creëren. Vaak kamikazeacties, maar wel acties die een verdediging bezig houden. In coronatijd maken supporters ook vuile meters. Ik was er één van.

De voetbalwereld is geïmplodeerd. Het stadion is een tv-beeld geworden en de tribune een huiskamer. En in die overbekende thuisskybox is Fox, nu ESPN, de gastheer die verstilde beelden voorschotelt die opgeleukt worden door geluidsbanden van pratend en schreeuwend publiek. Alsof je naar een goedkope Amerikaanse comedy zit te kijken. Maar ja, alles beter dan niks.

De eerste maanden was mijn seizoenkaart dus gepromoveerd tot skykaart. Weliswaar eigen bier en ‘nutjes’, maar het kon er mee door. Alleen op dagen dat Helmond Sport niet op Fox 1 werd uitgezonden zou een probleem kunnen zijn. Maar familie Driessen, woonachtig in het buitengebied tussen Helmond en Lierop, bood uitkomst. Ik zit als Helmonder in een select gezelschap regionale liefhebbers, van wie de liefde voor Helmond Sport zo groot is dat lidmaatschap voor Fox geen enkel probleem vormt, zodat ze de sfeer van De Braak naar hun pittoreske boerderij kunnen halen. Dat betekende dat ons groepje supporters altijd welkom is als Helmond Sport moet spelen.

En dus toog ik eind november richting Lierop. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik ’s avonds niet optimaal zie. Met andere woorden: ik heb enigszins last van nachtblindheid. Met ingehouden snelheid en iemand vlak achter me, reed ik over de Lungendonk en wist ongeveer waar ik moest zijn. Maar omdat de boerderij alleen overdag pittoresk oogt en zich ’s avonds in het donker hult én omdat de auto achter me wilde inhalen, stopte ik even. Ik had het niet verkeerd gedaan. Ik stond stil bij de buren van familie Driessen. Even achteruit rijden en de auto bij de boerderij parkeren en ik was klaar voor Helmond Sport – Jong PSV. Ik keek om, zag een breed betegeld terrein met links en rechts van me een oprit en gaf gas. Nog geen tel later, voelde ik dat mij auto niet meer horizontaal stond en met zijn kont omlaag hing. Voorzichtig stapte ik uit. Ik hing boven een sloot. De oprit was slechts aan de zijkanten en niet in het midden. In het donker daalde ik in de sloot af. Gelukkig was hij pas uitgegraven en nog niet door water en planten in bezit genomen. En gelukkig was het vlak voor de deur van familie Driessen. Ik liet de auto even voor wat het was en meldde me bij familie Driessen dat ik mijn auto niet precies voor hun boerderij had geparkeerd en dat ik vuile meters had moeten maken. Maar ja, je moet toch iets over hebben voor je clubje.

Twee uur later reed ik, dankzij de tractor van de overburen, weer naar huis. Een ervaring rijker en vooral blij dat Helmond Sport drie punten rijker was.

Jan-Willem van den Enden