‘We moeten weer het ‘vervelende’ Helmond worden’

Ruim een jaar geleden kwam Jeff Stans naar Helmond Sport op een moment dat de club sportief in een diep dal zat. Er waren mogelijkheden in het buitenland, maar zijn gevoel zei hem voor Helmond te kiezen. De visie van de club, verwoord door toenmalig directeur Leon Vlemmings, sprak hem aan, evenals de Helmondse mentaliteit. “Dat past bij mijn karakter, dat het gewoon een vechtploeg is. Het was altijd een hel om naar Helmond te komen.”

Zijn eerste seizoen in Helmond was slecht, dat werd hem door de supporters dan ook onomwonden gezegd. Stans waardeert dat en meent dat het binnen de huidige selectie zo goed loopt, omdat er meerdere types zijn die elkaar de waarheid durven te zeggen. “Er zijn andere karakters gehaald, meer in positie, met enkele jonge maar toch al ervaren spelers als Duijvestijn en Loukili en met gedreven Mechelse talenten. Iedereen spreekt zich meer uit en durft ook gas terug te geven. Dat geeft energie.”

Al bij de F-jes en E-tjes van Vlaardingen FC werd Stans door Feyenoord gescout. Zijn ouders vonden hem nog te jong om in de Feyenoord-opleiding te belanden. Toen hij op 16-jarige leeftijd in het eerste van de topamateurs van Excelsior Maassluis kwam en daar een voortreffelijk seizoen beleefde, kwamen de aanbiedingen. Zijn voetbalcarrière bracht hem vervolgens via RKC Waalwijk, Excelsior Rotterdam, NAC Breda en Go Ahead Eagles bij Helmond Sport.

Sport is zijn lust en zijn leven. Stans behaalde zijn diploma Bewegingsagoog en werkte als sportinstructeur in het gevangeniswezen, om uiteindelijk weloverwogen voor het betaald voetbal te kiezen. Daar ontwikkelde hij zich tot een defensieve middenvelder. “Ik ben een teamspeler die mensen om zich heen wil helpen. En een speler die die mensen om zich heen ook nodig heeft, want ik ben geen type dat er vijf of zes voorbijgaat en hem in de bovenhoek schiet.”

Stans is positief over de toekomst van Helmond Sport. “De coronatijd en de perikelen rondom het nieuwe stadion zorgden voor negatieve geluiden, maar binnen de club zijn karakters opgestaan die de schouders eronder zetten. Onder het motto ‘mouwen opstropen, gas geven en niks onder stoelen of banken steken! Welke middelen hebben we? Daar gaan we het mee doen.”’ Dat gebeurt in de bestuurskamer, maar ook op het veld. “Ik denk dat als we echt de stap kunnen maken, iets omhoog gaan met de club, dat het stadion – als dat weer mag – weer gaat volstromen. Dan kan het opnieuw het ‘vervelende Helmond’ worden.”

De start van het nieuwe seizoen is bemoedigend. Fantastisch vond hij het hoe supporters na de uitoverwinning bij TOP Oss met vuurwerk een huldebetoon brachten. “Het zijn er dan wel geen tienduizenden, maar het leeft.” Hij geniet van de opstelling van de fanatieke supporters. “Als je hier de ballen uit je broek loopt, wordt dat gewaardeerd, ook al is het resultaat minder.”

Stans hoopt nog enkele jaren betaald voetbal te kunnen spelen. Daarna gaat hij zich richten op het trainerschap. Vanaf zijn 21^e traint hij namelijk al teams. Inmiddels heeft hij Oefenmeester 2 en 3 behaald en is hij bezig met Oefenmeester 1. Voorlopig is hij echter vooral een dolgelukkige vader van een pasgeboren zoon. “Zo gauw ik kan gooi ik hem een balletje voor de voeten. En dan kijken wat ie doet. Ik hoop niet dat hij hem opraapt, want dan wordt het een Van Gasseltje!”

Jan Driessen