
‘We mogen weer.’ Dé cliché-opmerking als een nieuw voetbalseizoen van start gaat. Ook ik zit elke zomervakantie te genieten van mijn vrije tijd waarin ik kan gaan kijken naar oefenwedstrijden van Helmond Sport. Uiteraard doe ik dan met mijn medesupporters aan ‘wishfull thinking’ van de bovenste plank. Maar nu toch méér dan ooit.
Want we gaan hoe dan ook een speciaal seizoen tegemoet. Het vorige seizoen was amper afgesloten, met een laatste plek op de ranglijst, of onze voorzitter bracht naar buiten dat Helmond Sport binnen drie jaar eredivisiewaardig zal zijn. Nu wordt er in Helmond wel meer gebluft, maar dit leek buitencategorie-gebluf. ‘Grauwte smoel’ is één, maar dan moeten ‘geen woorden maar daden’ volgen. Helmond Sport gaat een pittige uitdaging aan.
De Keuken Kampioen Divisie wordt dit seizoen tien keer interessanter dan de Eredivisie. Met ploegen als PEC Zwolle, Willem II, ADO Den Haag, De Graafschap, Roda JC, Heracles en niet te vergeten de streekgenoten FC Eindhoven, FC Den Bosch, TOP Oss, NAC en VVV is er alle reden om een erg spannende competitie te verwachten. Daar verheug ik me enorm op.
En ja, ook ik verwacht wat van de nieuwe groep, want de technische staf heeft een op het oog uitgebalanceerde selectie weten samen te stellen. Met getalenteerde Helmonders als Bram van Vlerken en Wassim Essanoussi die terugkeerden naar hun geboortestad. Met veelbelovende talenten uit de jeugdopleidingen van zowel KV Mechelen als Helmond Sport. Met ervaren spelers die in de Eredivisie en in de subtop van de Keuken Kampioen Divisie bewezen hebben hun mannetje te staan.
In de oefenwedstrijden zagen we een stijgende lijn maar dat zegt niks. Nu is het echte werk begonnen en als we na vier wedstrijden ergens onderaan bungelen zal het gemor beginnen. “Ze hadden die Sander Vereijken nooit moeten laten gaan”, zal er dan gezegd worden. Daar ben ik het mee eens, ook trouwens als ze na vier wedstrijden stijf bovenaan staan. Ik mis hem nu al, ‘dien kluppel uit ‘t Hout’.
Jan Driessen